Os mércores en Castro son unha romaría. Pero neste caso non se vai a venerar a ningún santo, por moitos devotos que haxa. E hainos, pero do polbo á feira que se come ao aire libre. Chova ou quente o sol.
Apenas pasan uns minutos da unha da tarde dun mércores de feira en Castro Ribeiras de Lea e o cheiro a polbo, acompañado do bulicio de persoas, é claramente apreciable segundo un vaise aproximando á marabunta de postos que venden todo aquilo que un se poida imaxinar.
Desde hai décadas os mércores ao mediodía para moitos lucenses (e non tan lucenses) significa polbo. Parellas, familias ou xente que acode soa co único propósito de gozar dunhas racións dun clásico popular como é polbo á feira nunha contorna agradable, a carballeira de Castro.
GALICIA, ano 2017. Toda España está ocupada por unha serie de restaurantes de comida rápida que nutren de carne prefabricada aos consumidores… Toda? Non! Un pobo habitado por irredutibles galegos resiste aínda e sempre -a base de polbo- ao invasor.
O mercado de Castro de Ribeiras de Lea énchese todos os mércores destes infatigables guerreiros gastronómicos, chegados desde diferentes puntos do globo para apoiar a nobre causa da inxestión masiva do prezado cefalópodo octobraquiado. lexión culinaria conta coa achega de tropas agregadas procedentes do estranxeiro, certo, pero gran parte do seu poder social recae nos combatentes nativos, aqueles presentes nas grandes batallas -como as dos mércores de agosto, cando se reúnen ao redor de 600 persoas-, pero que aguantan de maneira espartana os chuviosos invernos galaicos, facendo que o exército se manteña vivo ao longo dos anos.cola. (Rubén de Rosende)
que opinan da feira